Ochrona punktu styku z internetem 

Deep Packet Inspection (DPI): NGFW analizuje zawartość każdego pakietu, co pozwala na wykrywanie złośliwego kodu, podejrzanych działań czy ataków ukrytych w zaszyfrowanym ruchu (np. HTTPS).

Przykład: firma zauważa, że pracownicy zgłaszają problemy z wydajnością sieci. NGFW analizuje pakiety i odkrywa, że jeden z komputerów generuje ogromny ruch wychodzący. Okazuje się, że komputer został zainfekowany botnetem wysyłającym spam. NGFW blokuje podejrzany ruch i zgłasza incydent administratorom.

Analiza w warstwie aplikacji: zapory NGFW identyfikują i kontrolują konkretne aplikacje (np. Facebook, Dropbox), niezależnie od portu czy protokołu, umożliwiając ich blokowanie lub ograniczanie zgodnie z politykami bezpieczeństwa.

Przykład: w organizacji pracownicy korzystają z Dropboxa do przesyłania plików, co powoduje potencjalne ryzyko wycieku danych. NGFW identyfikuje ruch związany z aplikacją Dropbox i ogranicza jego przepustowość do ściśle określonych godzin pracy.

Sandboxing: podejrzane pliki przesyłane do sieci mogą być izolowane i analizowane w środowisku sandbox, zanim zostaną przepuszczone dalej.

Przykład: pracownik firmy IT otwiera załącznik w e-mailu, który wydaje się być fakturą. NGFW automatycznie przesyła plik do sandboxa, gdzie zostaje zidentyfikowany jako ransomware. NGFW blokuje plik i zapobiega infekcji.

Wykrywanie zagrożeń typu "zero-day": NGFW wykorzystuje mechanizmy sztucznej inteligencji oraz bazy Threat Intelligence, aby wykrywać nowe, nieznane wcześniej zagrożenia.

Przykład: hakerzy próbują wykorzystać nową lukę w oprogramowaniu serwera. NGFW, dzięki mechanizmom sztucznej inteligencji, wykrywa anomalię w zachowaniu ruchu sieciowego i automatycznie blokuje połączenia z serwerami atakującego, zanim dojdzie do wycieku danych.

Blokowanie złośliwych plików: automatyczne blokowanie pobierania zainfekowanych plików lub treści z nieautoryzowanych źródeł.

Przykład: podczas pobierania pliku z nieautoryzowanej strony internetowej NGFW rozpoznaje go jako część znanego malware i automatycznie blokuje pobieranie, wyświetlając ostrzeżenie użytkownikowi.

System wykrywania i zapobiegania włamaniom (IDS/IPS): NGFW integrują funkcjonalności IDS/IPS, co umożliwia wykrywanie i automatyczne blokowanie prób włamań, takich jak skanowanie portów czy ataki na aplikacje webowe.

Przykład: cyberprzestępcy próbują przeprowadzić atak na serwer webowy firmy za pomocą SQL Injection. NGFW wykrywa złośliwe zapytania w ruchu HTTP i blokuje je w czasie rzeczywistym, chroniąc dane przechowywane w bazie.

Ochrona przed DDoS: wbudowane mechanizmy ochrony przed atakami DDoS ograniczają możliwość przeciążenia sieci lub serwerów.

Przykład: firma e-commerce pada ofiarą ataku DDoS w trakcie wyprzedaży. NGFW identyfikuje i odrzuca ruch generowany przez boty, pozwalając na dostęp jedynie rzeczywistym klientom.

Zapobieganie eksploatacji luk w zabezpieczeniach: NGFW monitoruje i blokuje próby wykorzystania znanych luk (np. ataki na oprogramowanie serwerowe czy podatności aplikacyjne).

Przykład: hakerzy próbują wykorzystać znaną lukę w oprogramowaniu na serwerze FTP. NGFW natychmiast blokuje próbę połączenia, a administrator otrzymuje powiadomienie o konieczności aktualizacji oprogramowania.

Zarządzanie tożsamością: integracja z systemami uwierzytelniania (np. LDAP, Active Directory) umożliwia kontrolowanie, którzy użytkownicy mają dostęp do określonych zasobów i aplikacji.

Przykład: firma korzysta z Active Directory do zarządzania dostępem pracowników. NGFW pozwala na kontrolę, które zespoły mogą uzyskiwać dostęp do określonych aplikacji, np. dział sprzedaży ma dostęp do CRM, ale nie do systemu finansowego.

Polityki dostępu oparte na rolach (Role-Based Access Control): administratorzy mogą definiować, jakie aplikacje, usługi czy zasoby są dostępne dla konkretnych grup użytkowników (np. dział finansowy, IT).

Przykład: NGFW uniemożliwia stażystom dostęp do mediów społecznościowych, ale pozwala na ich wykorzystanie przez dział marketingu w celach zawodowych.

Wieloskładnikowe uwierzytelnianie (MFA): NGFW może wymagać dodatkowego uwierzytelniania użytkowników w celu zwiększenia bezpieczeństwa dostępu.

Przykład: pracownik próbujący zalogować się z nietypowej lokalizacji (np. z innego kraju) musi potwierdzić swoją tożsamość za pomocą kodu SMS. NGFW umożliwia ten dodatkowy krok zabezpieczający.

Deszyfrowanie SSL/TLS: NGFW odszyfrowują i analizują zaszyfrowany ruch w poszukiwaniu zagrożeń, takich jak malware ukryty w pobieranych plikach lub phishing w stronach internetowych.

Przykład: firma zauważa, że część pracowników odwiedza podejrzane strony HTTPS. NGFW odszyfrowuje ruch, wykrywając, że strony te próbują zainstalować keyloggera. Dostęp zostaje natychmiast zablokowany.

Filtrowanie treści w ruchu HTTPS: możliwość blokowania niebezpiecznych lub niedozwolonych stron internetowych, nawet jeśli używają one szyfrowania.

Przykład: w szkole uczniowie próbują uzyskać dostęp do stron z treściami niedozwolonymi. NGFW blokuje takie strony, nawet jeśli korzystają one z szyfrowania SSL/TLS.

Filtracja URL: blokowanie dostępu do złośliwych stron internetowych na podstawie aktualnych baz danych zagrożeń (Threat Intelligence).

Przykład: pracownik klika link w e-mailu wyglądającym na wiadomość od banku. NGFW identyfikuje, że strona docelowa jest powiązana z phishingiem i blokuje dostęp do niej.

Zapobieganie spoofingowi: NGFW analizuje ruch poczty e-mail, aby blokować próby podszywania się pod zaufane domeny lub adresy e-mail.

Przykład: cyberprzestępcy wysyłają e-maile podszywające się pod dyrektora finansowego firmy, z żądaniem przelania środków na konto oszusta. NGFW wykrywa różnice w domenach i blokuje wiadomości.

Przykład: Pracownik firmy budowlanej otrzymuje e-mail z podejrzanym załącznikiem oznaczonym jako faktura. System ochrony poczty przesyła podejrzany plik do analizy w środowisku sandbox, które wykrywa ukryte ransomware. NGFW natychmiast blokuje dalsze próby pobrania tego załącznika oraz komunikację z serwerami Command & Control (C2), które byłyby używane przez złośliwe oprogramowanie w przypadku infekcji.

Filtrowanie aplikacji: możliwość blokowania lub ograniczania działania konkretnych aplikacji, takich jak torrent, nieautoryzowane komunikatory, media społecznościowe czy gry online.

Przykład: w przedsiębiorstwie pracownicy zaczynają korzystać z komunikatorów takich jak WhatsApp na komputerach służbowych, co zwiększa ryzyko wycieku danych. NGFW identyfikuje ruch związanego z aplikacją i blokuje go dla działu finansowego oraz działu prawnego, ale pozwala na jego użycie w dziale obsługi klienta.

Kontrola przepustowości: ograniczenie wykorzystania pasma przez mniej istotne aplikacje, co pozwala na zabezpieczenie zasobów dla krytycznych usług.

Przykład: w szkole NGFW wykrywa, że uczniowie grają w gry online w godzinach lekcyjnych, co spowalnia działanie systemu. Zapora ogranicza przepustowość dla ruchu generowanego przez aplikacje związane z grami, pozostawiając pasmo na potrzeby edukacyjne.

Filtrowanie treści: blokowanie dostępu do niepożądanych treści, takich jak strony związane z hazardem, phishingiem lub treściami szkodliwymi.

Przykład: firma farmaceutyczna blokuje dostęp do stron hazardowych i pornograficznych w sieci korporacyjnej, a także stron phishingowych za pomocą funkcji filtrowania treści w NGFW.

Aktualizacje w czasie rzeczywistym: NGFW regularnie pobierają informacje o nowych zagrożeniach, takich jak adresy IP wykorzystywane do ataków, nowe sygnatury malware czy złośliwe domeny.

Przykład: firma logistyczna zauważa, że jeden z pracowników otworzył e-mail z podejrzanym linkiem. NGFW, korzystając z bazy Threat Intelligence, natychmiast blokuje komunikację z domeną wskazaną jako złośliwą, co zapobiega kradzieży danych.

Proaktywna ochrona: blokowanie znanych zagrożeń jeszcze zanim zdążą dotrzeć do sieci korporacyjnej

Przykład: Organizacja finansowa korzysta z NGFW, który automatycznie identyfikuje i blokuje podejrzane adresy IP wykorzystywane do rozsyłania malware, zanim hakerzy nawiążą połączenie z siecią firmy.

Ochrona chmury: NGFW zabezpieczają ruch między siecią korporacyjną a chmurą publiczną (np. AWS, Azure, Google Cloud), chroniąc przed atakami na zasoby chmurowe.

Przykład: sklep internetowy przechowujący dane klientów na serwerach AWS wdraża NGFW, aby monitorować ruch między lokalnymi serwerami a zasobami w chmurze, blokując ataki na aplikacje webowe oraz próby przejęcia kont administracyjnych.

Segmentacja sieci: tworzenie stref bezpieczeństwa, które ograniczają przepływ ruchu między różnymi środowiskami (on-premise, chmura, DMZ).

Przykład: organizacja technologiczna, posiadająca zarówno on-premise serwery, jak i zasoby w Google Cloud, wykorzystuje NGFW do stworzenia stref bezpieczeństwa. Ruch między chmurą a wewnętrzną siecią firmy jest monitorowany i filtrowany, ograniczając ryzyko lateralnych ataków w razie naruszenia jednej z części infrastruktury.

Blokowanie w czasie rzeczywistym: podejrzane adresy IP, złośliwe domeny czy atakujące urządzenia są automatycznie blokowane.

Przykład: pracownik przypadkowo pobiera podejrzany plik ze złośliwego adresu IP. NGFW automatycznie wykrywa ruch pochodzący od adresu uznanego za źródło malware i natychmiast go blokuje, zapobiegając rozprzestrzenieniu się zagrożenia w sieci.

Dynamiczne aktualizacje reguł: NGFW mogą automatycznie aktualizować reguły zapory w odpowiedzi na nowe zagrożenia lub incydenty.

Przykład: w trakcie ataku phishingowego na dużą korporację NGFW automatycznie aktualizuje reguły bezpieczeństwa, dodając nowe domeny phishingowe do listy blokowanych adresów, jeszcze zanim zagrożenie zdąży się rozprzestrzenić.